Friday, June 04, 2010

စ်ာပနပြဲ


ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္ျခင္း
စကားလုံးေတြက ေအးေဆးျပတ္သားျခင္း...
လုိက္ပို႕သူရယ္ ငါတေယာက္တည္းရွိတဲ့ စ်ာပန
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ နင့္ကို သၿဂိွဟ္လုိက္ရေတာ့မယ္
အုိမာခယမ္လုိ ေပါင္မုန္႕တယွက္မရွိဘူး
၀ုိ္င္တခြက္မရွိဘူး
ငါ့မွာရွိေနတာ အတၱပါးပါးရယ္
အမွတ္ရစရာ အတိတ္ခပ္၀ါး၀ါးရယ္
မုိးျပာျပာေကာင္းကင္ေအာက္မွာမဟုတ္ဘူး
ေလထဲကဖေယာင္းတုိင္သီခ်င္းကို ဘယ္သူမွ မဆုိဘူး
ကိုေက်ာ္သူနဲ႕ အေပါင္းအပါတစုေတြ မရွိဘူး

အတိတ္ေတြထဲမွာ အိပ္မက္ေတြ သိပ္မမ်ားဘူး
ဘယ္အသားထဲကမွလည္း ေလာက္မထြက္ဘူး
ခုိင္မာတဲ့့ ငါ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕
နင့္ကို ငါ့ႏွလုံးသားမွာ ေျမျမွပ္ပစ္ဖုိ႕ စိတ္ကူးမရွိဘူး
နင့္ကို သၿဂိွဟ္လုိ႕ နင့္ရဲ႕ ျပာတအုိးကို
ဟိုးအနက္ရိႈင္းဆုံးမွာ ျမွပ္ထားလုိက္မယ္
ဆရာတင္ေျပာသလုိ အခ်စ္ေညွာင့္ျဖစ္ရင္လည္း
ႏႈတ္မရတဲ့အတူတူ တခါတရံ သတိတရရုံနဲ႕ပဲ
ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ရွိပါေစေတာ့

ဒီခရီး ဒီလမ္းမွာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းေလွ်ာက္လုိ႕
ဘယ္ရင္မွာပဲနင္ ရွင္သန္ေနပါေစ
ဒီရင္မွာေတာ့ နင့္ရဲ႕ စ်ာပန ဒီေန႕ခ်ခဲ့တယ္
အဆုံးမသတ္လည္း ႏႈတ္ဆက္လုိက္မယ္……..

လူေမာ္
(04/06/10   6:03PM)