Pages

Friday, June 04, 2010

ဈာပနပွဲ


နောက်ဆုံးနှုတ်ဆက်ခြင်း
စကားလုံးတွေက အေးဆေးပြတ်သားခြင်း...
လိုက်ပို့သူရယ် ငါတယောက်တည်းရှိတဲ့ ဈာပန
ငါ့နှလုံးသားမှာ နင့်ကို သဂြှိဟ်လိုက်ရတော့မယ်
အိုမာခယမ်လို ပေါင်မုန့်တယှက်မရှိဘူး
ဝိုင်တခွက်မရှိဘူး
ငါ့မှာရှိနေတာ အတ္တပါးပါးရယ်
အမှတ်ရစရာ အတိတ်ခပ်ဝါးဝါးရယ်
မိုးပြာပြာကောင်းကင်အောက်မှာမဟုတ်ဘူး
လေထဲကဖယောင်းတိုင်သီချင်းကို ဘယ်သူမှ မဆိုဘူး
ကိုကျော်သူနဲ့ အပေါင်းအပါတစုတွေ မရှိဘူး

အတိတ်တွေထဲမှာ အိပ်မက်တွေ သိပ်မများဘူး
ဘယ်အသားထဲကမှလည်း လောက်မထွက်ဘူး
ခိုင်မာတဲ့ ငါ့ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့
နင့်ကို ငါ့နှလုံးသားမှာ မြေမြှပ်ပစ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိဘူး
နင့်ကို သဂြှိဟ်လို့ နင့်ရဲ့ ပြာတအိုးကို
ဟိုးအနက်ရှိုင်းဆုံးမှာ မြှပ်ထားလိုက်မယ်
ဆရာတင်ပြောသလို အချစ်ညှောင့်ဖြစ်ရင်လည်း
နှုတ်မရတဲ့အတူတူ တခါတရံ သတိတရရုံနဲ့ပဲ
မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ရှိပါစေတော့

ဒီခရီး ဒီလမ်းမှာ ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းလျှောက်လို့
ဘယ်ရင်မှာပဲနင် ရှင်သန်နေပါစေ
ဒီရင်မှာတော့ နင့်ရဲ့ ဈာပန ဒီနေ့ချခဲ့တယ်
အဆုံးမသတ်လည်း နှုတ်ဆက်လိုက်မယ်……..

လူမော်
(04/06/10   6:03PM)