လွမ္းမေျပး
လမ္းမေ၀း
ေဟာဒီ ကမ္းနံေဘးမွာပဲ
ရပ္ေနခဲ့တာပါ…….
ကမ္းပါးၿပိဳမွာေၾကာက္မယ့္အစား
ေရထဲက ေလွငယ္အတြက္ပဲ
စိုးရြံ႕ထိတ္ေတြး
သူ ကမ္းနံေဘးမွာပါပဲ……..
အရွက္ဆုိတဲ့အထဲမွာ
ကတိကို ထိန္းတတ္ျခင္းဆုိတဲ့
အဓိပၸာယ္ေတြပါမွန္း
စကားမေျပာဘဲ
လိႈင္းေတြက ခတ္လုိ႕ သင္ေနဆဲ……….
ကမ္းနံေဘးမွာ
ေျမေတြဟာ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၿပိဳတယ္
အဆန္းရယ္လို႕ေတာင္ သူမေတြးခဲ့ဘူး
သူ႕အေတြ႕အႀကံဳအရ
ထုံေပေပနဲ႕
ကမ္းၿပိဳကိုၾကည့္
အလြမ္းဆုိတာကို ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ထိတယ္……
လက္ကမ္းလုိ႕မွ မေပးတဲ့အဆုံး
အၿပဳံးနဲ႕ပဲ အေျဖေပးၾကဖုိ႕ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းၿပိဳေတြကို
မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး…………
ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ည ၁၀း၄၅)
