ေ၀း ေ၀း ေ၀း

ငါ့မွာ လြမ္းစရာေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့
အမွ်င္တန္းမွာ စုိးလုိ႕လား
အသြင္ပန္းက ခပ္ရိုးရိုးပါ
ငါ့စခန္းငါ ေန
ငါေျခနဲ႕ ငါသြား
ေဟာဒီရုိးသားျခင္းက ငါ့အစား ကမၻာေပၚေျခခ်မယ္
အသက္ဟာ အပ်က္ေတြ မပါေပမယ့္
ငါ့စြန္အတြက္ ငါ ျမွင့္တင္ လႊင့္ထုတ္
ေဟာဒီ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ ကုန္လႊတ္တဲ့ အထိေပါ့

nelay neou
(ၾသဂုတ္ ၂၅ ၂၀၁၀)

ဧရာ၀တီ

ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတို႕သမီးဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္၀ံ့သူမုိ႕
ဧရာ၀တီကို ငါ ဦးက်ိဳ႕တယ္
လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ရွိန္ဟုန္ျပင္းျပင္း မာန္မထင္းတဲ့
ေဟာဒီေလွ်ာက္လမ္းထက္က ဧရာ၀တီကို ငါျမတ္ႏုိးတယ္.....

မင္းရင္ထဲမွာ ငါတုိ႕ ခုိခဲ့ၾကတယ္
မင္းရင္ထဲမွာ ငါတုိ႕ လူးလာဆန္ခတ္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ေသြးသားေတြနဲ႕ ငါတုိ႕ အသက္ဆက္ရွင္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ကို ငါတုိ႕ ဖမ္းယူ စားေသာက္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ ေသြးေၾကာထဲကို ငါတုိ႕ ညစ္ေၾကးေစခဲ့ၾကတယ္........

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ဒီေလွ်ာက္လွမ္းေပၚက သတို႕သမီးရဲ႕
မာန္၀င့္ပုံကို ငါ ေလးစားတယ္
ဧရာ၀တီ နင္ ဦးမခခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ ရူးသြပ္မျပခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ က်ဴးယုတ္မျပခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ မတြန္႕ဆုတ္ခဲ့ဘူး.......

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ထပ္ရဲရင့္လုိက္စမ္းပါ
နင့္ေသြးဟာ မနီခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္ေသြးေတြ ၾကည္တဲ့အခါ..
နင့္အေတြးဟာ မသတီစရာ မရွိခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္အေတြးေတြ သီတဲ့အခါ..
နင့္ ဂီတဟာ စည္းနဲ႕၀ါး မပါခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္ဂီတဟာ ရင္ကိုခတ္တဲ့အခါ......

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ကဗ်ာအျပန္ကို လွမ္းႀကိဳပါ
သာယာသံကို နားႀကိဳပါ
နီျပာေရာင္ နဲ႕ ဒီၾကယ္ပြင့္ကို နင္နဲ႕တူတူ ရဲရဲလႊင့္ထူၾကရေအာင္ပါ
ရဲရဲလွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ...........


ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၁၈ ၂၀၁၀၊ ညေန ၆း၀၆)

ငါ ႏွင့္ ငါ ႏွင့္ ငါ

တခန္းထဲနဲ႕ ဒီျပဇာတ္ရပ္ေပမယ့္
အရိႈက္ေတြ ဆက္ဆက္ေနတယ္
အသက္ေတြကို ကြင္းထုိးခ်ည္ထားတတ္ၾကေပမယ့္
အရွက္ေတြက ကင္းမဲ့ေနဆဲ........

ငါ အလွကို ဗန္းမျပခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ ဘ၀က လန္းမလွတာကိုေတာ့
ျမန္းမၾကြတဲ့ ကံၾကမၼာကို ယုိးမယ္ဖြဲ႕တယ္.........

ေဖေဖ ေမေမ
ငါမဆုိတတ္ဘဲနဲ႕ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းနဲ႕
လည္ေခ်ာင္းေတြက အက္တယ္
ငါ တတ္ခဲ့တာ ပထမဆုံးစကားလုံးက
ေမေမ မဟုတ္ခဲ့တာ
ငါ့အမွားလား.......

ၾကြား၀ါတတ္သူကိုမွ
ဖ၀ါးဗလာထက္က ငါလုိလူက မုန္းတယ္
သြားပါ
ဒီလုိ ရုပ္လုံးၾကြဇာတ္ထုတ္မွာ ငါမပါလည္း
ငါ့ သိကၡာကေတာ့ ၿမဲတယ္........

ေမာ္မဖူးဘူး
ထုိင္ခုံမရူးဘူး
ငါျမဴးတဲ့ေနရာက
ေနာက္ပုိင္းခန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငါ့ကုိယ္ငါ ငါ စိစစ္တယ္.........

ပရိသတ္ဆုိတာကေတာ့
လက္ခုပ္တီးရုံ
တခါတရံ ငိုရိႈက္ရုံထက္
ဘာခရီးပိုသြားမလဲ
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အျပဳံးေတြၾကားကပဲ
ငါ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲ၀ဲ.........

ဒီလုိနဲ႕ပဲ
ငါ့သီခ်င္းကို ငါဆုိ
ငါ့အၿပိဳကုိ ငါေရး
ငါ့အေတြးကို ငါထမ္းေလွ်ာက္
ဆီမထုိးထားတဲ့ သံစဥ္ေတြက
တေခ်ာက္ေခ်ာက္နဲ႕ ျမည္တယ္.....

ေနာက္တေခါက္ ထပ္မဆုိေၾကး
ဘ၀ကို ေလြးရင္း
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါဆုိတယ္
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါငိုတယ္
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါၿပိဳတယ္........

ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၁၀ရက္ ၂၀၁၀၊ ညေန ၆း၁၆)

.......မွ်သာ

ေရႊေရာင္ေတြ၀င္းပေနတဲ့ သူ

ခ်ိဳသာတဲ့ အျပဳံးကိုပိုင္ဆုိင္ထားတဲ့ သူ

ရႊင္ၾကည္ဖြယ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ စြဲေဆာင္တတ္တဲ့ သူ

ေက်နပ္စဖြယ္ကမ္းလွမ္းမႈနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့ သူ.........

သူ႕အၿပဳံးကို တန္ဖုိးမက္ၾကတယ္
သူ႕အေရာင္အဆင္းကို ငဲ့ၾကည့္တတ္ၾကတယ္
သူ႕မ်က္ႏွာေပးက ေငးေမာေစတတ္တယ္......

သူ......
သူ......
သူ......
အိပ္မက္ထဲထိ ထုိးထြင္း
ငါ့စိတ္ကူးေတြ အသက္သြင္းသြင္းေပးတယ္.......

ေမွ်ာ္စားလုိက္ရတာ
ေမာ္ၾကြားလုိက္ရတာ အိပ္မက္မရယ္
စကားေတြ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္နဲ႕
ငါ့နားေတြ အန္ထုတ္တဲ့ထိ
အၿပံဳးႀကီးေတြနဲ႕ ၾကည့္ၾကည့္.............

တကယ္တမ္းမေတာ့
ေရႊရည္စိမ္ထားတဲ့ သူရယ္
ဘက္ထရီနဲ႕ အားျဖည့္ထားတဲ့
လက္ယပ္ေခၚတဲ့ သူ႕လက္ရယ္
ငါ ဘာမွန္းမသိတဲ့ သူ႕ရင္ေပၚက စာေတြရယ္...........

ငါ့စကားေတြၾကားမွာ
နားထဲက ပ်ံ႕လြင့္
ဟယ္ရီလင္းရဲ႕ သီခ်င္းသံနဲ႕ ၀ံ့တယ္
" သူ ေခၚတယ္ လာပါ လာပါ "..............

ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၇ ၂၀၁၀၊ မနက္ ၁၀း၅၈)

နာမ္စား

အထားအသိုမွားတဲ့ နာမ္စားမုိ႕

တန္ဖုိးခံမ်ားရဲ႕ေဘး

ကၽြန္ေတာ္ေ၀းေ၀းေနတယ္.....

သတ္ပုံမွားတဲ့ နာမ္စားမုိ႕

အပယ္ခံမ်ားရဲ႕ေဘး

ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနတယ္.....

နာမ္စားရဲ႕ တန္ဖုိးမုိ႕
ကုိယ္ပုိင္မ်ားက ေ၀းေနဆဲ........

နာမ္စားရဲ႕ အလုပ္မုိ႕
ကၽြန္ေတာ့္ပုိင္ရွင္ကို ညႊန္းဆုိေနရဆဲ........

နာမ္စားမို႕ အသုံးမ်ားေပမယ့္
တန္ဖုိးမပုိင္ျခင္း
အစစ္မဟုတ္ျခင္း
အထီးက်န္ျခင္းတုိနဲ႕ အတူ
ႀကိယာပုဒ္ရဲ႕ ေဘးက ေ၀းေ၀းေရွာင္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားလည္း
ျပဳသူ အျပဳခံရသူ ႀကိယာဆုိတဲ့ ဗမာစကား
ကၽြန္ေတာ့္ေသြးသားထဲ လည္ပတ္ေနတုန္း.......

ျပဳသူက ႀကိယာရဲ႕ ေ၀းေနႏုိင္ေပမယ့္
အျပဳခံရသူကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့နာမ္မုိ႕
ႀကိယာပုဒ္ကို တြယ္ဖက္
နာမ္စားဘ၀အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို နင္းေခ်ရက္ခဲ့တယ္.........

ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၆ ၂၀၁၀၊ ေန႕လည္ ၁၁း၅၄)

က်ိန္စာ စကား နား

ဟယ္ရီေပၚတာနဲ႕ နင္လားငါလား
ေမွာ္ေတြနဲ႕စကားမ်ားခဲ့တာ ဒီည
ခါးသလား မ်ားသြားသလား
ငါဘာမွမၾကားေတာ့ဘူး
အသြားမပါတဲ့ဓားနဲ႕ ခုတ္မိတဲ့
အဲဒီသံေယာဇဥ္ႀကိဳး
ငါ့ဓားကိုျပန္ခုိးသြားတယ္။

ငါဘာမွ မၾကားမိပါဘူး
မင္းႏႈတ္ခမ္းက မလႈပ္တဲ့ ဒီစကား
ငါ ဘယ္တုန္းကမ်ား ၾကားမိပါလိမ့္မလဲ
ရဲရဲေပါ့
စြဲစြဲၿမဲၿမဲေပါ့
ေဟာဒီရင္ပ်က္ေပၚ
အနားေတြ ခုိခုိသြား
ဒီဖလားနဲ႕ ခပ္ၿပီးေတာ့ပဲ
နင္ေျခေဆးသြား
အပါးမွာ အနားဟာ ဖြာေနၿပီ
အသားဟာ ကၽြတ္ကၽြတ္ရြရြ
မင္းႏႈတ္ခမ္းက မလႈပ္ခတ္တဲ့ ဒီစကား
ငါမၾကားမိပါ့လား
မင္းေျပာျပခဲ့ပါအုံး
ပုန္းတမ္းေဖာ္တမ္း ငါ့ရင္ပ်က္ကေတာ့ ၾကမ္းတယ္..........

ေနဦး
( ၾသဂုတ္လ ၅ရက္ ၂၀၁၀၊ ည ၁၁း၂၆)