Sunday, June 27, 2010

Killem ႏွင့္ ၂ႏွစ္တာ

   ၾကာခဲ့ၿပီဟု ဆုိရမလား ျဖတ္သန္းသြားရမယ့္ဘ၀ထဲက အကန္႕တကန္႕သာသာလုိ႔ပဲ  ဆုိရမလား လာမည့္ ၂၉ ရက္ေန႕ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္လက္ရွိလုပ္ေနေသာ ကုမၸဏီ Killem မွာ ၂ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ အတန္အသင့္ေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီဟုဆုိရမည္။ စင္ကာပူကၽြန္းကို ေရာက္ခဲ့တာ ခုအခ်ိန္ဆုိ ၂ႏွစ္ခြဲေက်ာ္သြားၿပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တခ်က္ျပန္ငဲ့ၾကည့္ျဖစ္သည္ ဘာေတြေျပာင္းလဲသြားသလဲ၊ ဘာေတြတုိးတက္သြားသလ၊ဲ ဘာေတြယုတ္ေလ်ာ့သြားသလဲ၊ ဘာေတြေလ့လာသိခဲ့သလဲ၊ ဘယ္ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီး ခုယုံၾကည္ခ်က္ေတြက ဘယ္လုိ ျဖစ္တည္လာသလဲ၊ ဘာေတြကို တန္ဖုိးပိုထားလာသလဲ စသည္ စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္မိသည္။

      အိမ္ကခြဲထြက္လာတာ ၂ႏွစ္ခြဲသြားၿပီဆုိေပမယ့္ ခုထိ တခါမွ အိမ္မျပန္ျဖစ္ေသး နဂိုကတုိင္ အိမ္မကပ္သူပီပီ ထူးထူးျခားျခားလြမ္းတာ ျပန္ခ်င္တာမ်ိဳးလည္း ဒီကာလထိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ မရွိခဲ့။ ဒါေပမယ့္ တခါတရံေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုခ်စ္တဲ့ အေမ၊ အားေပးတတ္တဲ့ စာဖတ္နာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာရွိတုိင္း ေမးခြန္းေတြထုတ္ခဲ့ရတဲ့ အေဖ့ကို လြမ္းမိတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက တကပ္တည္း ကပ္ခဲ့ၿပီး ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေဗဒင္ နကၡတ္အေၾကာင္းေတြ ဘ၀အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ေျပာျပေပးခဲ့တဲ့ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့အဘ(အေမ့ရဲ႕ အေဖ)ကို လည္း လြမ္းမိသည္။ ထုိ႕ထက္ပို၍ေတာ့ သည္ကာလအတြင္းမွာ အိမ္ကို ထူးထူးျခားျခား မလြမ္းဘူးခဲ့။ အရာရာက ပုံမွန္အတိုင္းသာ လည္ပတ္ခဲ့သည္။

     ငယ္ကတည္းက အေမဆုံးမတဲ့ အတုိင္း တေန႕တေန႕ အိပ္ယာ၀င္ၿပီဆုိတာနဲ႕ ဒီေန႕ငါဘာလုပ္ခဲ့သလဲ ပညာ၊ ဥစၥာ၊ ကုသုိလ္ သုံးခုထဲက ဒီေန႕ ဘာရခဲ့သလဲဆုိၿပီး နဖူးေပၚလက္တင္စဥ္းစားတဲ့ အက်င့္ကေတာ့ မေပ်ာက္ခဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာမွန္းမသိေအာင္ အသုံးမက်ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႕ရက္ေတြ ရွိသလုိ အေတာ္အသင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရေလာက္တဲ့ ေန႔မ်ိဳးေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္ရခဲ့သည္။ ၂၆ႏွစ္ျပည့္လုိ႕ ၂၇ထဲေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္အရြယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ဘ၀အေၾကာင္းသိပါၿပီလုိ႕ မဆုိလုိေသာ္လည္း ဒီႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘ၀အေၾကာင္း လူေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ အေတာ္သိခဲ့ရသည္ ေလ့လာမိခဲ့သည္။ ေကာင္းတာေတြလည္း သိခဲ့သလုိ ဆုိးတာေတြကိုလည္း တီးမိေခါက္မိရွိခဲ့သည္ အေမေျပာတတ္ခဲ့တဲ့ လူ႕ဘ၀က ထင္သေလာက္ မရိုးရွင္းဘူးဆုိသည့္ သပြတ္အူေတြကို ခပ္ေရးေရးေတာ့ သေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။ ငယ္တုန္းကလုိ ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ၿပီး ဟုိဘက္ဒီဘက္ ေရႊ႕ပစ္လုိက္ခ်င္တာေတြထက္ အကန္႕အသတ္တခုအတြင္းက အေကာင္းဆုံးအေနအထားကို ႀကိဳးစားၿပီးယူရတာေတြကို လက္ခံလာသည္။ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ခြင့္မရလုိ႕ စိတ္ပ်က္ညည္းညဴတာထက္ လုပ္ခြင့္ရတာကို အေကာင္းဆုံးလုပ္ဖုိ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကို သတိေပးရေကာင္းမွန္းသိလာခဲ့သည္။ သိခြင့္ရလာခဲ့တဲ့ အသိေတြ အေတြ႕အႀကဳံေတြကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒီ၂ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အျမတ္ဟုဆုိရမည္။
      
       အေကာင္းဆုံးအေနအထားတခုမဟုတ္ေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီကၽြန္းေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္နဲ႕ ေနရာေလးတခုေပးခဲ့တဲ့ ေလ့လာခြင့္ သင္ယူခြင့္ေတြ ေပးခဲ့တဲ့ Killem ကိုလည္း အေတာ္အသင့္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ဒီမွာေနရင္းပဲ စင္ကာပူကၽြန္းအေၾကာင္း သူတုိ႕လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း သူတုိ႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈေတြအေၾကာင္းကို အေတာ္ေတာ့ ေလ့လာမိခဲ့သည္။ ေနာက္တခု ကံေကာင္းတာက မန္ေနဂ်ာက အျဖဴ အေမရိကားလူမ်ိဳးဆုိေတာ့ သူနဲ႕ စကားေျပာရင္း အဂၤလိပ္စကားေျပာက အေတာ္အတန္ေတာ့ တုိးတက္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ သူက အေရွ႕တုိင္းသားေတြလုိ လွ်ိဳတာေတြ ပညာျပတာေတြ သိပ္မလုပ္တတ္ ပြင့္လင္းသည္ ႀကိဳက္ရင္ႀကိဳက္တယ္ မႀကိဳက္ရင္ မႀကိဳက္ဘူး သိခ်င္တာရွိရင္ေမး သူသိသေလာက္ ရွင္းျပသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စင္ကာပူ အေတြ႕အႀကဳံအတြက္ ဒီတခ်က္ကေတာ့ အေတာ္ကံေကာင္းသည္ဟု ဆုိရမည္။
       
       အသိေတြ ေလ့လာမႈေတြမွာ အေတာ္အသင့္တုိးတက္လာသည္ဟု ဆုိရေပမယ့္ Personal Fortune ပိုင္းကေတာ့ အေတာ္ကို ဆုိး၀ါးသည္ဟုပဲ ကိုယ့္ကုိယ္ကို သုံးသပ္လိုက္သည္။ ကံဇာတာကလည္း ကိုယ့္ဘက္ကို မပါသလုိ ကိုယ္လုပ္သမွ် အမွားေတြကလည္း ရွိေနခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ အသုံးအျဖဳန္းစည္းကမ္းမရွိတတ္တဲ့အက်င့္က အေတာ္ကို လူကို ဒုကၡေရာက္ေစခဲ့သည္။ တေန႕ တေန႕ ကုိယ့္ရဲ႕ Personal Account ကုိ စာရင္းသြင္းရင္းၾကည့္ရတာလည္း အေမာ။ ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္ ကိုယ့္ရဲ႕ Net Worth ကလည္း အႏႈတ္က တက္မလာေသး ဒီအခ်ိန္ေတြကို လြတ္ေအာင္ အေတာ္ရုန္းကန္ရဦးမည္ ဆုိတဲ့အသိက ေခါင္းထဲမွာ သံမိႈလုိ စြဲလာေနခဲ့ၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိဘကိုလည္း တစုံတရာ ျပန္ေပးခ်င္ၿပီ ကိုယ့္အကုိႀကီးကိုလည္း အလုပ္ေလးတခု လုပ္လုိ႕ရေအာင္ စီစဥ္ေပးခ်င္ၿပီ ေနာက္ စုစုေဆာင္းေဆာင္းနဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ အလုပ္ကေလးတခုကို ပုိင္ဆုိင္ခ်င္သည္။ အိပ္မက္ေတြအတြက္ ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္ကို Plan ေလးေတြ ခ်ထားမိသည္။ တထပ္တည္းက်ေအာင္ မသြားေသာ္လည္း အေတာ္အတန္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းေလးေပၚမွာရွိေနေသးတာ ကံေကာင္းသည္။ ဒီလုိအေနေလးတခုရဖုိ႕ ေပ်ာ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ခုလက္ရွိအလုပ္ေလးမွ စြန္႕ဖုိ႕ စဥ္းစားေနမိၿပီ ေနာက္ႏွစ္ ဒီအခ်ိန္ ဒီအလုပ္မွာ ရွိမေနခ်င္တာက ကုိယ့္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး ရည္မွန္းခ်က္။ အေျပာင္းအလဲတခုရဖုိ႕ စြန္႕လႊတ္လုိက္ရတာတခ်ိဳ႕ ကေတာ့ ရွိေနမွာ ေသခ်ာေသာ္လည္း မေျပာင္းမျဖစ္တဲ့အခါ ေျပာင္းရဦးမည္။ ၂ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီ သူ႕ဆီက ရရွိမႈက ကိုယ့္အတြက္ အေျခခံေကာင္းကို ေပးဖုိ႕ မစြမ္းသာခဲ့။ အရမ္းကာေရာ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ္လည္း ကုိယ္နဲ႕ တန္ရာတန္ရာကို ေမွ်ာ္လင့္မိတာကေတာ့ အမွန္ပင္။

       အရင္က လုပ္ခဲ့သမွ်အလုပ္ေတြက ကုိယ္စိတ္ပါရင္ စိတ္ပါသလုိသာ လုပ္ခဲ့ရတဲ့အလုပ္ေတြ ခု အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္တခုကို စလုပ္ခဲ့ၿပီးကာမွ ကိုယ့္ရဲ႕ ပညာေရးဆုိင္ရာ တုိးတက္မႈကေတာ့ ဆုိးဆုိးရြားရြားကို ရပ္တန္႕သြားသည္။ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ကို လုံး၀ကို စိတ္တုိင္းမက်ခဲ့ ဒီအတြက္လည္း စိတ္ကူးေတြထဲမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္တင္မိသည္။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္က အလုပ္ရယ္ အခ်ိန္ရယ္ ပိုက္ဆံရယ္ ၾကားက Balance ကို ကၽြမ္းကၽြင္ေအာင္ မမွ်ေ၀တတ္ခဲ့။ အဲသည္အားနည္းခ်က္ကို ခုကစလုိ႕ ျပင္ရမည္။ ပါးစပ္နဲ႕ အေတြးနဲ႕ ျပင္ခဲ့သည္ကေတာ့ မ်ားၿပီ ခုကေတာ့ လက္ေတြ႕ကို ႀကိဳးစားၿပီးျပင္ရမည္။ သူမ်ားေတြလည္း ဒီလုိ ၂၄နာရီအတြင္းမွာ ဒါေတြ လုပ္ႏုိင္ရင္ ကုိယ္လည္း လုပ္ႏုိင္ရမည္ မဟုတ္ပါလား။ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိကတည္းက အပြင့္လင္းဆုံး၀န္ခံရလွ်င္ ကိုယ္က ညံ့၍ျဖစ္သည္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ကို္ယ္ကိုပဲ ျပင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။

            အားလုံး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္းခ်ဳပ္ၾကည့္မိသည္ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ရလာေသာ္ၿငား ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းသည့္ လုိခ်င္သည့္ ပန္းတုိင္ႏွင့္က ေ၀းေနေသးသည္။ ဒီႏႈန္းနဲ႕ သြားေနလုိ႕ကေတာ့ တေန႕တလံ ပုဂံဘယ္မေရြ႕ကို လိပ္ႏႈန္းနဲ႕သြားေနေသာသူ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ရေသာ အခ်ိန္တုိတုိေလးအတြင္းမွာ အျမန္နႈန္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သမာေသာနည္းလမ္းျဖင့္ အရွိန္ျမွင့္ယူရမည္။ ခုေတာ့လည္း ခရာဆူး၏ သေဘာကို နားလည္သလုိလုိ ျဖစ္လာေပၿပီ...........

ေနဦး
(ဇြန္ ၂၆ ၂၀၁၀၊ ၁၁နာရီ ၄၈ မိနစ္)

Sunday, June 20, 2010

ခ်စ္သူျဖစ္စာေမးပြဲ

ေျဖဆုုိရန္ ဘာသာတြဲ

ခ်စ္ျခင္း အတတ္
ျမတ္ႏုုိးျခင္း အတတ္
ဂရုုစုုိက္ျခင္း အတတ္
ၾကင္နာျခင္း အတတ္
ယုုယျခင္း အတတ္
အနစ္နာခံျခင္း အတတ္
လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္း အတတ္

အမွတ္စာရင္း

ခ်စ္ျခင္း အတတ္                                            ၁၀၀              
ျမတ္ႏုုိးျခင္း အတတ္                                       ၁၀၀
ဂရုုစုုိက္ျခင္း အတတ္                                      ၁၀၀
ၾကင္နာျခင္း အတတ္                                      ၁၀၀
ယုုယျခင္း အတတ္                                         ၁၀၀
အနစ္နာခံျခင္း အတတ္                                   ၁၀၀
လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္း အတတ္                          ၀

စာေမးပြဲစည္းကမ္းအရ
တစ္ဘာသာက်ရုံနဲ႔
ငါဒီစာေမးပြဲရႈံးခဲ့တယ္.........

လူေမာ္
(၂၀၁၀ ဇြန္ ၂၀ ည ၁၁နာရီ ၅မိနစ္)

Prince of Persia

ဂိမ္းေတြ စထြက္ကတည္းက အရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့
ဂိမ္း။ အခုုလုုိ ဇာတ္လမ္းျပန္ရုုိက္လုုိက္ေတာ့လည္း
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သိပ္ဘ၀င္မက်ေပမယ့္ ပါးရွားမင္းသားအေပၚမွာ ဂိမ္းကတည္းက ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့
သံေယာဇဥ္နဲ႕ ႏွစ္သက္မိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အက္ရွင္နဲ႕
အန္နီေမးရွင္းက ပရိသတ္ကိုု
ေကာင္းေကာင္းေက်နပ္မႈေပးႏုုိင္တယ္လုုိ႕
ထင္တယ္။ မျဖစ္ႏုုိင္တာေတြ အရမ္းမ်ားေပမယ့္
အစကတည္းက မျဖစ္ႏုုိင္တာေတြကိုု ရုိက္ျပေနတာကိုု
ၾကည့္ေနတာပဲ ဆုိေတာ့ အေတာ္ အဆင္ေျပသြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏုုိင္တာေတြကိုုပဲ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ေလးက အေတာ္ေတာ့ ေက်နပ္စရာ အေကာင္းသား။ သရုုပ္ေဆာင္ပိုုင္းအရ ဆုုိရင္ေတာ့ မဆုုိးေပမယ့္ သိပ္ေက်နပ္စရာေတာ့ မေကာင္းလွဘူး။ ဇာတ္ကား တကားလုုံးစာၿခံဳေျပာရမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ကားတကား မဟုုတ္ေပမယ့္ တခါၾကည့္ရုုံေတာ့ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ အလယ္အလတ္အဆင့္ ဇာတ္ကားေကာင္း တကားလုုိ႕ ညႊန္းခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရဆုုိရင္ေတာ့ ဒီဇာတ္ကားကိုု ၆/၁၀ ေလာက္ေပးမယ္။

ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္။     ။ဇာတ္လမ္းက ပါရွားျပည္မွာ ဘုုရင္က သူနဲ႔ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ ေကာင္ေလးတေယာက္ကိုု ေမြးစားလုုိက္ရာက စတယ္။ သူက နန္းေသြးမပါတဲ့ ပါရွားရဲ႕ မင္းသားတပါး ျဖစ္လာတယ္။ သူအရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ ဘုုရင့္ညီေတာ္ရဲ႕ စုုံစမ္းမႈေတြအရ Alamut ဆုုိတဲ့ Holy City က ပါရွားရဲ႕ ရန္သူေတြကိုု လက္နက္ေထာက္ပံ့ေနပါတယ္လုုိ႕ သိတဲ့ အခါ သူတုုိ႕ အဲသည့္ အာလာမက္ကိုု စစ္ခ်ီထြက္က်တယ္။ အဲသည္မွာ မင္းသား ဒက္စတန္(ေမြးစားသား)က သူ႕ကိုု မွာထားတဲ့ စကားကိုု နားမေထာင္ဘဲ ၿမိဳ႕ထဲကိုု ခုုိး၀င္ၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးကိုု ဖြင့္ၿပီး စစ္ခ်ီေစခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္အေရးနိမ့္ေနတာကိုု သိတဲ့ မင္းသမီးက သူတုုိ႕ရဲ႕ ရတနာ ဓားကိုု ယူၿပီး သူ႕ရဲ႕ ငယ္သားတေယာက္ကိုု ထြက္ေျပးေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္သလုုိမျဖစ္ဘဲ အဲဒီဓားက မင္းသား ဒက္စတန္ရဲ႕လက္ထဲကိုု ေရာက္သြားတယ္။ ပါရွားမင္းသားရဲ႕ေတာင္းဆုုိခ်က္အရ မင္းသမီးက မင္းသားအႀကီးနဲ႕ လက္ဆက္ဖုုိ႕ သေဘာတူလုုိက္တယ္။ ဒက္စတန္က သူ႕ကိုု အျပစ္တင္မွာစိုုးရိမ္ေပမယ့္ သူ႕ကိုု ၀ုုိင္းခ်ီးက်ဴးခဲ့ၾကတယ္။ နန္းေတာ္ကိုုျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘုုရင္ကိုု လက္ေဆာင္ေတြ ျပန္ဆက္ရာမွာ ေပးဖုုိ႕ ဆိုုိၿပီး ဒက္စတန္ကိုု သူ႕ရဲ႕ အစ္ကိုု မင္းသားက ၀တ္ရုုံတခုုလာေပးတယ္ ဒက္စတန္ကလည္း ညီလာခံထဲမွာပဲ သူ႕ရဲ႕ ေမြးစားဖခင္ ဘုုရင္ႀကီးကိုု ဆက္လုုိက္တယ္ ဒါေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အဲဒီ၀တ္ရုံက အဆိပ္ေတြပါေနၿပီး ဘုရင္က အဲဒီ့ေနရာမွာ လဲက်သြားေတာ့ လူအားလုံးက ဒက္စတန္ကို ၀ုိင္းဖမ္းဖုိ႕ ႀကိဳးစားရာမွာ ဒက္စတန္က အာလာမက္ မင္းသမီးနဲ႕ အတူ ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ ဒက္စတန္က သူ႕ရဲ႕ရိုးသားမႈကို ျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း ဒါ သူ႔ရဲ႕ ေမြးစားဦးေလးရဲ႕ အေကာက္ႀကံမႈနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ အခုလုိ လုပ္ႀကံဖုိ႔ႀကံစည္သလဲဆုိတာကို သူသိသြားတဲ့အခါမွာဆုိၿပီး ဇာတ္လမ္းကို မထင္မွတ္တဲ့ အေကာက္အေကြ႔ေလးေတြနဲ႔ စိတ္၀င္စားစရာ ဇာတ္ကားေလးတကားပါ။

Friday, June 18, 2010

ဖိနပ္မစီးတတ္ေသးတဲ့ေကာင္

Freedom Freedom Freedom
ငါတုုိ႔ေတြ လုုိခ်င္တပ္မက္စိတ္နဲ႔
ယစ္ယစ္မူးမူး ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကတာမ်ား
အာေခါင္မ်ားေတာင္ ေျခာက္လုုိ႔..........
ဒါေပမယ့္ အဲဒီလြတ္လပ္မႈေတြထဲ
ငါတုုိ႔ေတြ ျပန္ပိတ္မိေနခဲ့တယ္......

ငါတုုိ႔ခုုိင္းဖုုိ႔ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ပိုုက္ဆံေတြက
ခုုေတာ့ ငါတုုိ႔ေက်ာကုန္းကိုျပန္စီး
ငါတုုိ႔ကိုု ေျခဗလာနဲ႔ ဒီခရီးျပန္ေလွ်ာက္ခုုိင္းတယ္......

အခ်စ္ဆုုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္
ျမင္ဖူးသူလည္း မရွိ
အဓိပၸါယ္လည္း အတိအက်မသိ
စြန္႔လႊတ္လုုိက္ျခင္းေတြ
ပိုင္ဆုိင္တာေတြေႏွာ
အယူအဆေတြကေရာလုိ႔..........

ကင္ဆာ ေအအုုိင္ဒီအက္စ္တဲ့
၉၆ပါး List ထဲမွာတုန္းက
သူတုိ႔ေကာ ပါခဲ့ၾကသတဲ့လား
ေနာက္တက္ ေရာဂါေတြနဲ႔
ကမၻာကဖ်ားနာလုိ႔................

အဲဒီ မျပည့္စုံမႈေတြနဲ႔ မေသခ်ာမႈေတြျပည့္ႏွက္ဆဲ
ေဟာဒီ ဘ၀ရဲ႔ Trial Version ထဲမွာ  ေမာလွၿပီ
ငါ ဘာသိခဲ့ရလုိ႔လဲ
ဘ၀ရဲ႔ သင္ခန္းစာေတြထဲမွာ
ဒီေန႔က အမွန္တရားေတြဟာ
မနက္ျဖန္ရဲ႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈနဲ႔အတူ
အမွားေတြ အျဖစ္
သြန္ပစ္ခံေနရလုိ႔..................

ဒီလူ႕ဘ၀ထဲ ငါတုိ႕ ဘာမ်ားသိခဲ့ရသလဲ
သိသမွ်လည္း မွန္လုိက္မွားလုိက္နဲ႕
ခ်ာခ်ာလည္ေနဆဲ
Trial သာ ရခဲ့တဲ့ လူ႕ဘ၀ထဲ
ေမာတယ္.......

ကၽြန္ျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့ ငါ့အခ်စ္တရားကေကာ
မနက္ျဖန္မွာ ဘာေတြေျပာအုံးမလဲ.............

ကြန္အပစ္ခံရတဲ့ ယုံၾကည္မႈေတြကေကာ
မနက္ျဖန္မွာ ဘာေတြေျပာအုံးမလဲ............

လြန္ရစ္က်န္ခဲ့တဲ့ မေသခ်ာမႈေတြကေကာ
မနက္ျဖန္မွာ ဘာေတြေျပာအုံးမလဲ...........

ႏြံအႏွစ္ခံလုုိက္ရတဲ့ ရိုုးသားမႈအေတြးမ်ားကေကာ
မနက္ျဖန္မွာ ဘာေတြေျပာအုုံးမလဲ............

ကဲ ေလာကႀကီးေရ ျဖစ္ႏုုိင္ရင္
မင္းရဲ႕ Full Version ေလး ငါတုုိ႔ကိုုေပးပါ။

လူေမာ္
(၁၈ ဇြန္ ၂၀၁၀ မနက္ ၁နာရီ ၄ မိနစ္)


Friday, June 11, 2010

လူ႕က်င့္၀တ္ သို႕

ငါ့ကို လာလာမေပးပါနဲ႕
ဇြတ္အတင္းလည္း မ၀တ္ခုိင္းၾကပါနဲ႕
အဲဒီ အက်ႌျဖဴျဖဴ ငါတကယ္ကို မ၀တ္လုိဘူး..
ငါ့အတြက္ေတာ့
ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေစတနာရွိတယ္ဆုိ
ရစ္ပတ္ ယွက္ေသြး
အမည္းေရာင္ရင့္ရင့္ အကႌ်ေလးကိုပဲ သေဘာက်တယ္..
အနည္းဆုံးေတာ့ က်ဳပ္စိတ္အေရာင္ကို သူက ေဖ်ာ့ေတာ့သြားေစတယ္ေလ
ရစ္ပတ္၀ုိင္းရံ အျဖဴေတြခ်ည္းပဲ မံထားမွေတာ့
နည္းနည္းလည္း မ်ားမ်ားေပၚမွာပဲ မဟုတ္လား……
ၾကည့္ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ
ေရွ႕ေန တရားသူႀကီး
ဂုဏ္သေရ ရွိပါတယ္ ဆုိတဲ့ လူႀကီးမင္း အားလုံး
အမည္းေရာင္ ၀တ္စုံေတြကိုပဲ ၀တ္ဆင္ၾကတယ္………….
ကိုယ့္အျဖစ္ကို ကာကြယ္ၾကဖုိ႕လုိတယ္ေလ………

လူေမာ္
( ၂၀၁၀ ဇြန္လ ၁၁ရက္ ေန႕လည္ ၁၁နာရီ ၄၇ မိနစ္)

အသက္ရႈက်ပ္ျခင္း

ေဟ့ဒီမွာ ဒီမွာ
ဒီေန႕ ဆုိတာ မေန႕တုန္းက ရဲ႕ မနက္ျဖန္ေလ
ကိုယ့္ကိုမ်ား အနာဂတ္မွာရပ္္ေနတယ္ထင္လုိ႕လား
မေန႕က နဲ႕ မနက္ျဖန္ သ႑ာန္ သိပ္မတူလည္း ဟန္နဲ႕ ပုံစံကြဲမသြားပါဘူးကြယ့္
မနက္ေန႕လည္ည ၿပီးေတာ့ စားၾကေသာက္ၾက ရုန္းကန္ၾကနဲ႕ အတူတူပါပဲ
ငါ့အတြက္ေတာ့ မေန႕ကနဲ႕ ဒီေန႕ ရုပ္ကေလးကြဲသြားတာ အသက္ကေလးကြာသြားတာကလြဲလုိ႕
အကုန္တူတူပါပဲ

စုိးရြံ႕မေနပါနဲ႕ ေကာင္းကင္ကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေမာ့ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ
အဲဒီမွာ ငါ့ႏွလုံးသား မုိးရြာခ်ေနတယ္ေလ
အသံမထြက္ဘူး ဘယ္သူ႕ကို စုိရႊဲမသြားေစဘူး
ဒါေပမယ့္ နင္လုိခ်င္ရင္ နင့္အတြက္ေတာ့ ငါ့မုိးရည္စက္ေတြနဲ႕ ေအးျမေစႏုိင္ပါတယ္ေလ။

မင္းမေတြ႕ေသးရင္ ေသခ်ာၾကည့္ၾကည့္ပါ
ဟုိးမုိးကုတ္စက္၀ုိင္းရဲ႕ သက္တန္႕ေတြၾကားတေနရာမွာ
ငါ့ႏွလုံးသားရွိေနတယ္
မင္းလွတယ္လုိ႕ေျပာတဲ့ သက္တန္႕အတြက္
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ မုိးေရေတြစုိရႊဲ ေနက်ဲက်ဲေတာက္ပူေပးခဲ့ရတယ္။

ၿပီးေတာ့
ငါ့အတြက္တေနရာစာ ဘာလဲ
တိတ္တဆိတ္နင္ႏွင္ထုတ္ ဟုိးမုိးကုတ္စက္၀ုိင္းအစြန္းအထိကို
ငါဆုတ္သြားရတယ္။

ငါ့အတြက္ေတာ့ အတိတ္ နဲ႕ အနာဂတ္ ဘာမွ မပတ္သက္သလုိ
ဘာမွလည္း ထူးမလာသလုိပါဘဲ
ခုေတာ့ ပစၥဳပန္မွာပဲ ေတာင့္ေတာင့္ဲႀကီးရပ္လုိ႕ေပါ့
အိပ္မက္ေတာင္ ရဲရဲမမက္ရဲေေတာ့တဲ့ ဘ၀
မနက္ျဖန္အတြက္ မ်က္ရည္က်မွ သိလုိက္ရတယ္။

ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီတညေတာ့ ေကာင္းေကာင္းအိ္ပ္စက္ပါရေစ......
ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆုိေတာ့
ငါနင့္ကို ခ်စ္လြန္းမိတယ္ေလ.......

လူေမာ္
(၂၀၀၉ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၈)

သာယာေသာေန႕

တိမ္ညိုရစ္ဆုိင္း တိမ္ရစ္မိႈင္းလ်က္
တိမ္ရိပ္မ်ား ကာ ေနမသာလည္း
ေလေျပလည္းတုိက္ ဒီအခုိက္မွာ
ေအးျမညွာၾကည္ ရႊင္ၾကည္ႏွလုံး
စိတ္၀ယ္ျပံဳးသည္
သာယာေသာေန႕ ျဖစ္ေပသည္........

လူေမာ္
(၂၀၁၀ ဧၿပီ ၁၂)

စြန္႔ခြာသြားတဲ့ ယာစကာ

စကားလုံးေတြ တနင့္တပိုးနဲ႕
အိပ္မက္ေတြထဲက ရုန္းမထြက္ႏုိင္တဲ့ လူတေယာက္
ႏွလုံးသား ခံစားခ်က္အစစ္ေတြကို ယာစကာလုိ လုိက္ေတာင္းခံရင္းနဲ႕
ေအာ္ဟစ္ငိုေႄကြး
သူ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကို ေတြ႕သြားခဲ့တယ္.......
ေရႊရည္စိမ္ အသည္းေတြရယ္
စိန္စီထားတဲ့ အေတြးေတြရယ္
ပလက္တီနမ္ ကြပ္ထားတဲ့ အိပ္မက္ေတြရယ္........
သူ႕ရင္ထဲမွာ ေမာဟုုိက္သြားတဲ့ အသက္ရႈသံ
ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားတဲ့ အိပ္မက္
ရြံ႕ရွာမႈ စိတ္ကုုန္မႈ စိတ္ပ်က္မႈ အျပည့္နဲ႔သူေျပာတယ္
သူခရီးတခုု ထြက္ေတာ့မယ္တဲ့.............
ေ၀းလြန္းလွတဲ့ အတြက္ သူ႕ကိုုယ္သူေတာင္
ဘယ္ထိသြားမယ္ဆုုိတာ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး
ဘယ္ေတာ့ ေရာက္မလဲဆုုိတာလည္း သူမေျပာတတ္ခဲ့ဘူး...........
ေသခ်ာတယ္
အဲဒီေနရာ
မင္းတုုိ႕လုုိ စိန္စီသံေတြကိုု မက္ေမာတဲ့သူေတြ မရွိဘူး
ခံစားခ်က္ေတြကိုု ခ်ိန္ခြင္စက္မွာတင္ၿပီး ေရာင္းတဲ့သူမရွိဘူး
၀ိသမ ေလာဘမရွိဘူး........
ရွာမေတြ႕ႏုုိင္ဘူးဆုုိတဲ့ စကားေတြအစား
သူကေတာ့ ယုုံၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႕ အဲဒီ ခရီးကိုု ဆက္သြားတယ္
တေန႔ေန႔ေတာ့
ဒီခရီးငါေရာက္လိမ့္မယ္ေလ..............

လူေမာ္
( ၂၀၁၀ ဇြန္ ၁၀၊ သန္းေခါင္ ည ၁၂ တိတိ)

Friday, June 04, 2010

စ်ာပနပြဲ


ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္ျခင္း
စကားလုံးေတြက ေအးေဆးျပတ္သားျခင္း...
လုိက္ပို႕သူရယ္ ငါတေယာက္တည္းရွိတဲ့ စ်ာပန
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ နင့္ကို သၿဂိွဟ္လုိက္ရေတာ့မယ္
အုိမာခယမ္လုိ ေပါင္မုန္႕တယွက္မရွိဘူး
၀ုိ္င္တခြက္မရွိဘူး
ငါ့မွာရွိေနတာ အတၱပါးပါးရယ္
အမွတ္ရစရာ အတိတ္ခပ္၀ါး၀ါးရယ္
မုိးျပာျပာေကာင္းကင္ေအာက္မွာမဟုတ္ဘူး
ေလထဲကဖေယာင္းတုိင္သီခ်င္းကို ဘယ္သူမွ မဆုိဘူး
ကိုေက်ာ္သူနဲ႕ အေပါင္းအပါတစုေတြ မရွိဘူး

အတိတ္ေတြထဲမွာ အိပ္မက္ေတြ သိပ္မမ်ားဘူး
ဘယ္အသားထဲကမွလည္း ေလာက္မထြက္ဘူး
ခုိင္မာတဲ့့ ငါ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕
နင့္ကို ငါ့ႏွလုံးသားမွာ ေျမျမွပ္ပစ္ဖုိ႕ စိတ္ကူးမရွိဘူး
နင့္ကို သၿဂိွဟ္လုိ႕ နင့္ရဲ႕ ျပာတအုိးကို
ဟိုးအနက္ရိႈင္းဆုံးမွာ ျမွပ္ထားလုိက္မယ္
ဆရာတင္ေျပာသလုိ အခ်စ္ေညွာင့္ျဖစ္ရင္လည္း
ႏႈတ္မရတဲ့အတူတူ တခါတရံ သတိတရရုံနဲ႕ပဲ
ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ရွိပါေစေတာ့

ဒီခရီး ဒီလမ္းမွာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းေလွ်ာက္လုိ႕
ဘယ္ရင္မွာပဲနင္ ရွင္သန္ေနပါေစ
ဒီရင္မွာေတာ့ နင့္ရဲ႕ စ်ာပန ဒီေန႕ခ်ခဲ့တယ္
အဆုံးမသတ္လည္း ႏႈတ္ဆက္လုိက္မယ္……..

လူေမာ္
(04/06/10   6:03PM)

Thursday, June 03, 2010

ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေန


ကၽြန္ေတာ့္အေဖ မၾကာခဏေျပာတတ္တဲ့စကားေလးပါ။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ့တေယာက္ရဲ႕ လက္စြဲစကားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ေျပာပုံေလးကြာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖေျပာေနက်က "ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေအာင္ေန" တဲ့။ ဆရာေျပာတတ္တာကေတာ့ ေခါင္းစဥ္ေလးအတုိင္း "ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေန"။

ရုတ္တရက္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္လုိက္တာ အင္း ရြဲ႕မ်ားေျပာေနသလုိပါပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ေျပာထားပုံကိုက ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေနတဲ့။ အဲဒါေတာ့ သူေျပာမွလား ကိုယ္လည္း သိတာေပါ့ ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္မွေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနတာေပါ့။ စကားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အတိမ္အနက္ကို ငယ္ငယ္က မစဥ္းစားမိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္ ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေနရပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္းေနခြင့္ရဖုိ႕ အဲဒီလူဟာ ေကာင္းေကာင္းေနရပါတယ္။ ေျပာရင္း စကားရႈပ္သြားလားမသိဘူး။

သူ႕စကားရဲ႕ ျမွပ္ကြက္က ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေန။ ေကာင္းေကာင္းေနခြင့္ရဖုိ႕ ေကာင္းေကာင္းေနရတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါ။ ေကာင္းေကာင္းေနခြင့္ရဖုိ႕ ေကာင္းေကာင္းေနရတယ္ဆုိတာ ဘာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ စာႀကိဳးစားရပါတယ္ တကယ္ဆုိ စာၾကည့္ရတာ ၿငီးေငြ႕ဖုိ႕ ေကာင္းပါတယ္ ဒါဆုိ ဘာလုိ႕ ၾကည့္သတုန္း ေကာင္းေကာင္းေနခြင့္ရဖုိ႕ပါ။ ပညာတတ္ျဖစ္ေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရရင္ေတာင္ အမုိးအကာေအာက္ အဲကြန္းခန္းထဲမွာ ေအးေအးေဆးေဆး အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ အဲဒါကို ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ေကာင္းေကာင္းေနတယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။

အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါမွာေကာ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သူမ်ား၀န္ထမ္းလုပ္ေနတယ္ပဲ သေဘာထား က်ရေအာင္ပါ။ အလုပ္ကို ပုံမွန္သြားရပါတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ရပါတယ္။ တကယ္တမ္း တဖက္က ၾကည့္ရင္ အလုပ္ကို ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရတာ ေကာင္းတာလားလုိ႕ ေတြးစရာပါ။ ဟုတ္တယ္ေလ အလုပ္လုပ္ရတာ ဒီေလာက္ပင္ပန္းတဲ့ ကိစၥ ဘာလုပ္ဖုိ႕ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္မွာတုန္း ေကာင္းေကာင္းေနဖုိ႕ပါ။ အလုပ္ႀကိဳးစားျခင္းရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြကို ခံစားဖုိ႕ပါ။ ေယဘုယ်ေပါ့ေနာ္ အလုပ္ႀကိဳးစားရင္ ရာထူးတက္မယ္ လခတုိးမယ္ ၀င္ေငြမ်ားမယ္။ ၀င္ေငြမ်ားရင္ ဘ၀မွာပိုၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာေနႏုိင္မယ္ ေကာင္းေကာင္းေနႏုိင္မယ္။ မိဘကို ေထာက္ပံ့ႏုိင္မယ္ ေၾကြးၿမီေဟာင္းကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းဆပ္ႏုိင္မယ္ ေၾကြးၿမီသစ္ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းခ်ႏုိင္မယ္။

အိမ္ေထာင္က်လာတဲ့ အခါလည္း လူတေယာက္က ေကာင္းေကာင္းေနႏုိင္ဖုိ႕ ေကာင္းေကာင္း ေနရပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ေပမယ့္ ကိုယ္လက္ထပ္ေတာင္းရမ္းၿပီး ယူထားတဲ့ ကိုယ့္အမ်ိဳးသမီး ကိုယ့္ ဇနီးမယားအေပၚမွာကို သစၥာရွိရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဆုိရင္လည္း ထုိနည္းတူပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္ဦးသခင္ လင္ေယာက္်ားအေပၚမွာ သစၥာရွိရွိထိန္းသိမ္းရပါတယ္။ ဘာလုိ႕တုန္းဆုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနရဖုိ႕ပါ။ မဟုတ္ရင္ ပဋိပကၡေတြ ရန္ပြဲေတြနဲ႕ အိမ္ေထာင္တခုဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ထက္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္။

စိတ္ထဲမွာ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕တဲ့အေတြးေတြ ၀င္ေနတုိင္း၊ ေပါ့ေပါ့ေနတဲ့ စိတ္ထားေတြ ၀င္လာတုိင္း အေဖနဲ႕ ဖုန္းေျပာျဖစ္ရင္ အေဖ့ဆီက ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေအာင္ေနဆုိတဲ့ စကားေလ တခြန္းၾကားတုိင္း ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕မႈေတြၾကားက လန္႕လန္႕ႏုိးလာတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ျပန္ေရရြတ္မိတယ္.......

......ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းေန......

Tuesday, June 01, 2010

ဆႏၵ တလြဲနဲ႕ ဆုေတာင္းအတုိက္အခံ

နင္ကလည္း နင္ခ်စ္တဲ့ နင့္ခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္ကိုရဖုိ႕
ဘုရားသခင္ထံမွာ ဆုေတာင္းတယ္
ငါကလည္း ငါခ်စ္တဲ့ နင့္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ရဖုိ႕
ဘုရားသခင္ထံမွာ ဆုေတာင္းတယ္
ဘယ္ဆုေတာင္းကို ဘုရားသခင္ျဖည့္ေပးမွာလဲ……
ဆုေပါင္းတေထာင္ေတာင္ မျပည့္တဲ့
ထီေပါက္စဥ္အတြက္
လူ သိန္းေသာင္း ၀ုိင္းဆုေတာင္းၾကတဲ့ အခါ
ဘယ္သူ႕ဆုေတာင္းကို ဘုရားသခင္ ျဖည့္ေပးမွာလဲ………
ေတာင္းတဲ့ဆုျပည့္ေစလုိ႕ ဆုိတဲ့အခါ
ငါခ်စ္တဲ့ နင္ကလည္း ငါ့ကိုခ်စ္
နင္ခ်စ္တဲ့ နင့္ခ်စ္သူကလည္း နင့္ကိုခ်စ္နဲ႕
ၾကာကူလီဇာတ္လမ္းေတြ
ႏွစ္ပင္လိမ္ သုံးပင္လိမ္ဇာတ္လမ္းေတြ မိႈလုိေပါက္လာလိမ့္မယ္………
အာဏာၿမဲဖုိ႕ ယၾတာေခ်သူနဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္သူေျပာင္းဖုိ႕ ဆုေတာင္းသူ
ေျဖရွင္းသူက စစ္ပြဲျဖစ္လာတယ္…….
အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္လာတယ္………
ဘုရားသခင္ကေတာ့ အက်ီစားသန္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး
ငါတုိ႕ကိုယ္တုိင္ကပဲ ဆႏၵေတြကို
အထားအသို မတတ္ခဲ့တာ…………….

လူေမာ္