မြို့ကလေး - ၆

ချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဆန်းကြယ်လွန်းလှပါတယ် သဒ္ဒါ 

ဝေဒနာမြို့လေးမှာ 
ဒဏ်ရာတွေပိုက်ပြီး 
မင်းရဲ့ အဝေးကို ပြေးထွက်သွားချင်မိတယ်ပေါ့ 

မင်းအပေါ် ရူးရူးမူးမူးချစ်မိသလောက်ကိုပဲ 
ဝေးဝေးပြေးထွက်သွားချင်မိတာလေ..... 

ဒါပေမယ့်လည်း 
ငါ့ ဝေဒနာလေး 
ငါ့ အဝေးမှာ အဆင်ပြေပါ့မလားလို့လည်း 
စိတ်ပူမိပြန်ရော 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဆန်းကြယ်လွန်းတယ် သဒ္ဒါ 

ဒီရင်မှာ နက်နက်နဲနဲ 
နာနေရင်တောင် 
ခင်ဗျားမျက်နှာမှာ အပြုံးတချက် ပျက်သွားမှာ စိုးနေမိတာမျိုး 

ဒီရင်ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို 
ခင်ဗျားရဲ့ ဥပေက္ခာတွေနဲ့ ဆေးချ 
ငါ နောက်ထပ် ဒီလောက် နွားမကျစေရဘူးဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ 
ဆေးထည့်နေရတာ 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဆန်းကြယ်လွန်းတယ် သဒ္ဒါ 

ခင်ဗျားကို ဆက်ချစ်နေမိတာ 
ကျုပ်ရင်ဘတ်ထဲမှာ မောတယ် 
ကြားနာမှု မစခင်ကတည်းက 
သေမိန့်ကျပြီးသား နှလုံးသားက 
ခင်ဗျားအတွက် အဆုံးထိ လောင်မြိုက်
ခင်ဗျားလှနေဖို့ ပျော်နေဖို့ အတွက်ဆို 
ပြာဖြစ်သွားတဲ့အထိ တောက်ပ ပြမလို့တဲ့လေ 

တကယ်ပဲ မောရပါတယ် သဒ္ဒါရယ် 
ဘယ်လောက်တောင် မောရသလဲဆို 
မနက်ဖြန်ဆိုတာတောင် မရှိချင်တော့တဲ့အထိပေါ့ 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဆန်းကြယ်လွန်းလှပါတယ် သဒ္ဒါရယ်...